Paragjykimi!-Prolog-(Part1)

Ai qendrote kokelarte ashtu sic qendron nje luftetar ne fushen e betejes.Por fusha jone nuk ishte e tille.Ishte nje fushe e nxehte,perveluese,shkatrrimtare dhe kafshuese.

Ai leshoi nje pasthirrme te rende dhe sensituese.U afrua me teper dhe ju drejtua qafes.Ajri i ngrohte pushtoi cdo cep te saj dhe i gjithe parfumi fluturoi ne hundet e tij.
Buzet preken ne menyre siperfaqesore qafen dhe rrjedhimisht filluan te leviznin ngadale dhe lehte duke shijuar cdo cep te pasurise femerore.

Trupi mu drrodh si te kerkonte te zhytej me thelle ne ate pusete te nxehte.Buzet e tij preken veshin dhe me shume mundim thane:

-Avro mangiare ate e il tuo odore..

-Heh..-ishte pasthirrma e paket me te cilen mund te shprehja kenaqesine qe mora nga ajo fjali.