Description
❝Przekręciłem się na bok, próbując zasnąć. Hypnos znowu nie chciał pozwolić mi odpocząć. Jęknąłem, zrzucając z siebie kołdrę. Kolejna nieprzespana noc i coraz większe sińce pod oczami. Przetarłem twarz dłońmi, walcząc ze zmęczeniem. Miałem tego dosyć. Po prostu dosyć. Ponad rok temu, podczas wojny z Gają, byłem w... byłem tam. W Piekle. W Otchłani. Nie trudno się domyśleć, o jakie miejsce chodzi. Od tamtego czasu... nawiedzają mnie coraz to gorsze koszmary. Śmierć bliskich, których można policzyć na palcach jednej dłoni... Przedzierające się przez czarne zasłony promienie księżyca były jedynym źródłem światła w domku. Oprócz mojego równomiernego oddechu, panowała tu grobowa cisza. Hazel była w Obozie Jupiter, gdzie trenowała legionistów. Frank został pretorem, partnerem w pracy Reyny. Jason i Piper zawitali w Obozie kilka dni temu, tak samo, jak Percy i Annabeth. Ta druga para od miesiąca mieszkała w Nowym Rzymie, ale z okazji rocznic wygranych wojen przyjechali w odwiedziny. Został jeszcze Valdez - co się z nim stało? Wiele osób twierdzi, że nie żyje. Leniwie przeciągnąłem się, wciąż leżąc. Chciałem chociaż spróbować zasnąć, ale czy było mi to dane...? Westchnąłem, a do powietrza, oprócz dwutlenku węgla i całego innego wydychanego przeze mnie szmelcu, ulotniła się także nadzieja, znikająca szybciej, niż się pojawiała. Niechętnie zerknąłem na zegarek na szafce nocnej. Wskazywał godzinę dwudziestą trzecią pięć. Zmieniłem pozycję z leżącej na siedzącą i wpatrywałem się tępo w ciemność. Oparłem głowę o zaciśniętą dłoń i starałem się odgarnąć od siebie powracające wciąż koszmary. Byłem gotów bić się z nimi pięściami, ciąć je mieczem, cokolwiek, byleby odeszły! "Chyba powinienem kupić jakieś tabletki nasenne...", pomyślałem, ponownie układając się do snu. Ku mojemu zdziwieniu zasnąłem. Ale wtedy zacząłem śnić...❞
*Brak pomysłu na kreatywny tytuł*
