Description
İçimdeki acı artık iliklerime kadar işlemeye başlamıştı . Düşünemez bitkin bir hal almıştım . Kafamı kurcalayan o kadar şey varken birde üzerine o . Zaman insana çok şeyi öğretiyor . Kimi zaman bunun adına tecrübe dense bile bu aslında başlı başına bir acının hikayesi . Kalbim artık benden bağımsız haraket ediyor. Beynim zaten Allaha emanet. Yanımda kalan bir kaç insanın da benden uzaklaşması ile yalnızlık kaçınılmaz olmaya başlamıştı. Kime güvenip kime güvenmemem konusunda hiç bir fikrim artık kalmamıştı. 3 ay içerisinde yaşanan onca olaydan sonra hayat insanda ki güven duygusunu yok ediyor du. Aslında geçmişten gelen bir sızım da yok değil yani onun etkisi de büyüktü. Geçmiş ne kadar acı verirse insana gelecekte o kadar ağrılı geçiyordu . Yaşanan hiç bir olay etkisini aslında kaybetmiyordu . Attığın adım da takipçin gibi peşinden geliyordu ve nereye gidersen git acılar yakanı bırakmıyordu. Kendinden ne kadar uzağa kaçarsan acıların sana o kadar yakın oluyordu... Ve;...
Umutsuz Vakka
