H1

Huilend hield ik het geweer naast mijn hoofd. Klaar om te schieten, ik luisterde nog even naar het rustgevende geluid van het stromend water.

"Ruby!"

In een fractie van een seconde opende ik mijn ogen en verstopte het geweer onder mijn trui. Wie was de persoon die ondanks alles nog om mij gaf? De tranen bleven stromen. Ik hield mij vast in een bolletje en voelde die vertrouwde handen mijn schouders vastgrijpen.

Wat als je plots word vergeten door iedereen?