Prolog.

Wierzyłam we wszystko co mówił.

Poznaliśmy się w liceum, kiedy musiałam zmienić szkołę. Wpadłam na niego, próbując rozczytać nowy plan zajęć. Spojrzał ma mnie, uśmiechając się ciepło. Jedna rozmowa zmieniła się w kolejne, a te w następne. Szybko stał się dla mnie całym światem, przy którym wreszcie mogłam poczuć się bezpiecznie. Jednak szczęśliwe zakończenia nie istnieją, a czas nie zatrzymuje się dla nikogo.

Wierzyłam mu we wszystko co mówił, nawet jeśli kłamał mi w oczy.

©️2015 - 2018 by niedoszlapoetka