Description
«Άντε πότε θα φτάσουμε;»,γκρίνιαξα και έγυρα πίσω το κεφάλι μου. «Πω πω,είσαι η μοναδική που γκρινιάζεις Savannah!»,μουρμούρισε ο Justin και γύρισε να με κοιτάξει. «Ναι ίσως γιατί,οι άλλοι έχουν κοιμηθεί εδώ και σαράντα λεπτά.».Τον κοιτούσα με σηκωμένο το φρύδι και εκείνος εμένα.«Και κοίταζε μπροστά σου,θα πάθουμε τίποτα.»,τσίριξα. Στριφογύρισε τα μάτια του και χαμογέλασε καθώς άλλαξε ταχύτητα.Τώρα πηγαίναμε πιο γρήγορα απ' ό,τι πριν.Θεέ μου θα μας σκοτώσει όλους. «Εντάξει!Το καταλαβαίνω.Είμαι μια πολύ κακιά τύπισσα,με την οποία όμως έχεις μια απίστευτη χημεία,αλλά τα υπόλοιπα παιδιά τι φταίνε;Θες να μας σκοτώσεις όλους;»,τσίριξα-ξανά-πνιχτά. «Από την μια θες να φτάσουμε και από την άλλη θες να μην τρέχω.Τι ακριβώς θέλεις;»,με κοίταξε και έγλυψε τα χείλη του.Γαμώτο,είναι τρελός.
Frienzone-one shot
