1. Bölüm Evden Kaçmak

"Asıl, sen anlamıyorsun Erkan! Ben yıllarca İstanbul'da babamın emirlerine uyarak yaşadım! Anne acısı çekerek, sanki bir hapishanedeymişim gibi! Ve şimdi sende bana, benim numara yaptığımı düşündüğünü mü söylüyorsun?"

"Ada, sen sadece kendini düşünüyorsun. Bu bir yalan değil. Ben senin geçmişine bir şey demiyorum. Ama sen, beni fazlasıyla yanlış anlamışsın."

"Bende seni adam sanardım be." Kız arkasını döndü. Tam gidecekken çocuk onu kolundan tutup kendine çevirdi ve onu öptü.

"Ben sadece mutlu olmanı istiyorum.Ben senin kokuna aşığım, ben senin saçlarına aşğım, ben senin gözlerine aşığım, ben senin dudaklarına aşğım. Ve... ben sana aşığım. Ve... seni gerçekten çok seviyorum." Diye üfledi kızın dudaklarına.