YAZ YAĞMURU

"Ada sence bizim birbirimizi bulmamız kader değil mi?"
Yeşilin tonu ormanları utandıracak , aralara karışmış olan mavinin tonu okyanusları kıskandıracak, en açık tonda ki kahverengi ile toprağı hatırlatacak gözlerini ; rengi sarılıktan dolayı ölü yüzünden farksız aynı zamanda zayıflıktan çökmüş olan yüzümden ayırmadan küçük bir umut kırıntısı arar gibi sordu.

Ne diyebilirdim ki?
Başından beri belli olan tek şeyi söyleyebilirdim belki de.

Ben, onun her zaman dediği zamansız girip hayatını tepe takla eden yaz yağmuruydum. Bir gün geldiğim gibi, ansızın çekip giden.

O ise benim kaderimdi eskiden gelen.

~07.09.2015~