Description
Beklediğim köşe başında onu gördüğüm an koşarak çıktım.Karşımdan geliyordu bende bodozlama ona doğru koşuyordum.Ona hızla çarptım ikimizde sendeledik.Geriye doğru tam düşecekken kollarımdan tuttu ve dengesini sağladı. -Küçük hanım iyimisiniz? Aval aval yüzüne bakıyordum.Sanki bana kainatın en zor sorusunu sormuştu.Gözlerimi kırpıştırdım. -Nereye yetişmeye çalışıyorsunuz acaba.Önünüze baksanıza. -Ben şey bakıyordum aslında. Kollarımı bıraktı,benden uzaklaşıp -Lütfen daha dikkatli olun. dedi ve arkasını dönüp gitti.Yok arkadaş bu adam beni hiç görmeyecek.Kaçırmak farz oldu.Atacam atımın terkisine yada arabamın arka tarafına dağa kaldıracam.Namusunuda kirlettimmi benle evlenmekten başka çaresi kalmaz.Benim adım Sinem'se benden bunu yaparım.Yaşasın kötülük. **************** Sinem,yıllardır takıntı derecesinde takip ettiği Girayhan Hastalığından nihayet kurtuldum diye düşünüyordu.Artık Girayhan'sız hayaller kurabiliyordu.Annesi ve babası gibi büyük bir aşka sahip olacağı günleri bekliyordu.Yıllar geçsede babası gibi üzerine titreyen bir eşi ve sıcak yuvası olsun istiyordu.Tabi annesinin dediği gibi bu eve kapanıp iş ve ev dışında bir hayatı olmazsa biraz zordu.Neticede annesi onu kampa almaya karar vermişti.Aslında çok güzel bir kızdı.Birazda erkek gibi davranmayıp kendine dikkat etse.
1
