TANITIM

"Umut..."
Bakışlarını yerden çekip gözlerime odaklandığında o tatlı ürpertinin tüm vücuduma yayıldığını hissettim, yine. Yüzünü avuçlarımın içine alıp, her biri kalbimde yara açan yaşlarla ıslanmış göz altlarında dolaştırdım parmaklarımı.
"Hiçbir şey umrumda değil. Hiç kimse umrumda değil. Benim için sadece sen varsın Umut. Sadece sen.."
Yanakları her zamanki gibi kırmızının koyu tonlarıyla bezenirken gülümsedim. O masumdu. O benim tanıdığım en masum insandı. Ve her şeyden önce benimdi, aksi imkansızdı.
"Ben ihtiyacım olan şeyi buldum, o sensin. Benim sana ihtiyacım var. Şimdi sıra sende. Senin ihtiyacın olan tek şey umudunu yitirmemek. Sadece umut..."