Description
"How much can you endure, when every breath feels like you're not allowed to be tired?" Sa mata ng lahat, si Celeste Amara Villoria ay matatag. Siya ang sandalan ng pamilya, ang inaasahang laging may sagot, laging may lakas, laging may paraan. Pero sa likod ng bawat ngiti, dala niya ang bigat ng responsibilidad na hindi niya pinili. Para bang mali kapag napagod siya. Mali kapag nagkasakit siya. Kasi sa oras na bumigay siya, sasabihin nilang wala siyang silbi... na wala na siyang kwenta. Kaya araw-araw, kahit basag na ang katawan at puso, pinipilit pa rin niyang magpatuloy. Pero paano kung dumating ang isang lalaki na magtuturo sa kanya na hindi siya nag-iisa? Si Lucien Rafael Monteverde, isang simpleng binata na buo ang pananampalataya sa Diyos, ang unang nakakita sa kanya hindi bilang "tagapagligtas ng pamilya," kundi bilang isang babae na may karapatang mapagod, mahalin, at alagaan. She was tired of being strong, until he showed her it's okay to be weak. At doon niya natutunan... na hindi kahinaan ang huminto sandali, na may mga tao palang handang saluhin ka kapag hindi mo na kaya, at na minsan, ang tunay na lakas ay ang matutong sumandal. Ngayon, kailangang piliin ni Amara - itatago ba niya habambuhay ang pagod sa likod ng matibay na maskara, o hahayaang may isang taong hawakan ang kamay niya sa gitna ng lahat ng unos?
Disclaimer
