Description
Üç küçük kız kardeş... Onlar kayıplarla başladılar hayatlarına.Yalnızlığı,kimsesizliği iliklerine kadar yaşadılar.Birbirinden başka kimseleri yoktu onların.Onlar yalnızlığın kelime anlamlıydı. Daha çok küçükken kaybettiler babalarını yetim kaldılar. Daha çok küçükken kaybettiler annelerini öksüz kaldılar. Daha sonra o iğrenç yetimaneye kapatıladılar.Yaptıkları en küçük hatada günlerce bir odaya kapatılıp dayak yediler.İkisi kurtuldu bu iğrenç yetimaneden.İkisi şanslıydı.Ama biri diğerleri kadar şanslı değildi.14 yıl dayak yedi bu iğrenç yetimanede.14 yıl... Başlarda her dayak yediğinde çığlıklar atardı küçük kız.Ama sonra hissizleşti.Çünkü ağlamak için hissetmek gerekirdi.O hissetmiyordu.Hissettiği tek şey her geçen gün içinde çığ gibi büyüyen nefretti... Artık dayak yediğinde ağlamıyordu.Hatta bazen gülüyordu.Onlara inat bu boktan hayata inat gülüyordu.
1.BÖLÜM"KAÇIŞ"
