Merhaba

Kurulamayan dengelerin sonu.

...

Karşımızda ki koltukta yayvan bir şekilde oturmuş, tahminen benden 2-3 yaş büyük sigara içen biri vardı. Hala burada ne aradığımızı bilmiyordum.
Adam sigarasını söndürüp ayağa kalktı. Beni baştan aşağı süzüp alayla sırıttı. Bakışlarından rahatsız olduğum için Can'ın elini biraz daha sıkı kavradam. Adamın gözleri kenetli elimize inince bu sefer kısık ama küçümser bir kahkaha attı.

Bu tavarlarına yüzümü buruşturmakla yetindim. Aptal şey!
"Bu mu?" diye sordu Can'a gözleriyle beni işaret edip. Ne olduğunu anlamadığım için Can'a baktım. Gerilmiş yüzüyle başını onaylarcasına salladı.

Neler dönüyor burada?

Can'a baktığımda hiç bir şey söylemeyip öylece adama bakıyordu. Bu gerici sessizlikten sıkılıp, "Sen de kimsin ?" Diye sordum. Siyaha çalan koyu kahvelerini gözlerime kenetleyipç bşr kaç saniye öylece durdu.

"Yeni sahibine merhaba de, güzelim."