Chapter 1: Bintana sa Gitna

Sa pagitan ng kwarto ko at ng kwarto niya, may maliit na espasyong parang bintanang hindi natatapos isara. Puwede kaming magpalit ng kwarto kung gusto namin, tumalon, tumawid, lumipat.

Lahat ng alaala ko, nando'n siya.

Lahat ng tawa ko, kasama ko siya.

Pero habang lumalaki kami, parang mas lumalayo siya.

Hanggang sa isang araw, nawala na lang ako-at hindi ko nasabing minahal ko siya. At hindi niya nasabing mahal niya rin pala ako.