1.De Dievenliga

* Respect voor wie ooit een geliefd personage ten grave droeg.*

'Ik kan je ook laten slapen.' Serafijn gleed naast hem op bed. 'Maar jouw lichaam warm kussen is één van mijn meest favoriete bezigheden sinds je ziek bent geworden,' mompelde hij tegen Elions huid. Hij drukte enkele kusjes op Elions buik en Elion rekte zich genietend uit.
'Is dat zo?' flirtte hij.
'Ik denk dat ik die zin iedere avond zeg, lief. Ja, het is zo is. Wil je slapen?'
'Nee.' Elion had geen idee hoeveel tijd er verstreken was. Minuten. Uren. Hij balanceerde heerlijk op dat gouden randje tussen waken en slapen.
'Kom je naar bed?' Hij rekte zich slaapdronken uit en keek glimlachend toe hoe Serafijn zich uitkleedde. Hij blies hem nog steeds van zijn sokken.
'Ik neem nog een douche en dan ben ik daar. Je hoeft niet wakker te blijven, lief.' Serafijn raapte kleren van de grond, gooide ze op een stoel en draaide zich om, naar het raam. Hij plantte beide handen op het kaderwerk en drukte zijn neus tegen het glas. Er kroop een frons tussen zijn ogen. 'Doe het licht eens uit.'
............................................................................
Een jaartje na Elions stunt in het Kleurloze Kasteel, sluipt de oeroude en verstofte Energie van het standbeeld zijn leven binnen. Ziek, moe en met een min of meer vastgelegd einde, proberen hij en Serafijn er het beste van te maken.
Dertig halen is zijn levensdoel geworden en alles loopt vlotje om die mijlpaal te halen. Hij is nog steeds verliefd, bemant de bar, klust bij voor de Wacht en de Liga... Elion ziet het allemaal wel zitten.

Maar dat is zonder Dries gerekend, deze enthousiaste ondernemer heeft maar één missie: lichtkristallen tot bij de mensheid krijgen. En daarvoor gaat hij over lijken.
Het enige wat hij nodig heeft is een gids om hem terug naar huis te brengen...