Düşman.

Şeytana soru sormadım o önüme boş bir kağıt uzattı. Kalemi verirken eli titredi, yazdım günahları ancak göremedim yazdıklarımı. O yüzden kalemimi baştan kırdım,görmediğim bir yazıyı nasıl okutabilirdim ki elime yazmayan kalemi vermeyecekti.

"Ben iyi değilim."sesiz çığlıklarım ona gitmiyor muydu beni duymuyor muydu?

"Evet. Sen hastasın."dedi acımasızca. Yüzüme bakan karaltısı daha da karardı.

"Kutay? Canım yanı-."

"Kes sesini Sima. Benimle oynamayacaktın! Benim arkamdan iş çevirmeyecektin. Bunu yapmayacaktın." Üzerime yürüyerek yere yığılmış bedenime baktı.

"Bunları yaptın ve sonun bu senin!"

Artık her şeyi biliyordu.