Description
Edgar'ın anlatımı ile Her zaman örnek bir çocuktum. Ailem ülkenin en ünlü film yıldızlarıydı, insanlara her zaman zekam ile övünürlerdi. Çevremdeki herkez beni severdi, her zaman zekam ve fiziğim hakkında özgüler alırdım. Ailem benim ile gurur duyarlardı. Taki o güne kadar... Fang ile lisede şans eseri tanışmıştık, ve en yakın arkadaşlar olmuştuk, nerdeyse her saniyemizi birlikte geçirirdik. Tabiki bu güzel günker çok uzun sürmedi. Bir gün fangın beni parka çağırması üzerine parka gittim. Gittiğimde fang ve arkasında bir kaç arkadaşı daha vardı. Fang "s-sana uzun süredir söylemek istediğim bir şey var..." dediğinde ona merakla bakmaya başladım, beni fark ettiğinde devam etti. "Seni seviyorum edgar lütfen bana bir şans ver!" dediğinde kanım donmuştu. Onu üznek istemiyordum ama bir ilişkiyede hazır değildim. Ona "Fang bu çok cesurca fakat seni arkadaşım olarak görüyorum ve daha fazlasına hazır değilim" dedğimde fangın gözleri dolmaya başladı ve dolan gözlerindeki yaşların akmasına izin vererek kısık sesle ağlamaya başladı. Bana sadece "Üzgünüm edgar seni bir daha rağatsız etmeyeceğim" dedi hızlı adımlar ile yanımdan uzaklaltı. Arkadaşlarının bana iğrenç bakışlar ile baktığını fark edebiliyordum. Onu üznek istemiyordum ama bir ilişkiyede hazır değildim. *aylar sonra* O gün satranç kursundan erken çıkmış karanlık ve ıssız bir sokakta eve gitmeye çalışıyırdum. Başımın ağrısından öten cırcır böceklerinin sesini bile duyamıyordum. Tek isteğim eve gidip haplarımı içmekti. Biraz yürüdükten sonra ağzıma ve burnuma çok keskin kokusu olan bez gibi bir şeyin sürüldüğünü hissettim. Ondan kurtulmaya çalışsamda arkamdaki beden beni çok sıkı tutuyordu. Ne kadar çığlık atsamda etrafta sesimi duyabilecek hiç kimse yoktu. Gözkerim kararmaya başlamıştı. Bilincimi kaybetmeden önce duyduğum son şey fangın "sh
1.1
