prologue

"Unutamadın, değil mi?"

Sözlerim yüzünde beklediğim afallamaya sebep olurken, irileşen gözlerine baktım.

Aşık olduğum gözlerine..

"Değil mi, tilki?"

Sessiz kaldı.

Saniyeler geçti, dakikalar birbiri ardını kovaladı. O sustu, ben sustum.

O yere baktı, ben ona. Aramızda birkaç adım varken, ruhumuz birbirine kilometrelerce uzaktaydı.

Nasıl gelmiştik biz bu hâle?..

|Yang Jeongin Fanfic.|

angst.