Start Reading
Description
Arkadan ağzımı kapatan bir elle donakaldım. Çöp konteynırının yanındaki duvara sırtımı yasladı. Yüzündeki maskeden dolayı hiçbir şey göremiyordum. Halime teyze haklıydı galiba bu saatte dışarıya çıkmamalıydım veya bu ara sokağa hiç girmemeliydim. Korktuğumdan dolayı Gözlerimi kapattım. Ne zaman korksam hep gözlerimi kapatırdım. Kendimi çok çaresiz hissediyordum. Ama aklıma gelen şeyle içimden Sevinç çığlıkları attım. Bacak arasında tekme atarsam kaçabilirdim değil mi? Ağzımı kapatan adamın kalın sesini duydum. "Düşündüğün şeyi sakın yapma." Dedi. Düşündüğüm şeyi nereden biliyordu? Yoksa aklımı mı okumuştu? Hızla gözlerimi açtım. Ama burası burası o Sokak değildi farklı bir yerdeydik!
Giriş bölümü
Continue Reading on Wattpad