...

Kız o gün saat üçte uyanmıştı, hava hâlâ karanlıktı ve direkt ona "Günaydın" mesajını göndermek istiyordu, kalkıp hemen mesajını iletmişti. Sonra da okul için hazırlanırken bildirim geldi mi diye arada bir kontrol ediyordu.
En sonunda kahvaltısını yaparken bir bildirim geldi, ondandı mesaj. Saat altıya geliyordu, servis saati yaklaşmıştı ama geç kalacağını umursamadan bildirim kutusunu açtı ve mesajı okudu, okudu ve tekrar okudu. Dalgınlığı geçince onun mesajına yazmaya başladı.
"üzgünüm..." ve hemen beklemeye başladı, kahvaltı etmeyi de az daha unutacaktı, bir dilim ekmek attı ağzına ve bildirimlere baktı.
"neden bu kadar erken uyandın?!" kız ilk olarak bir şey yazamadı sonra yazmaya başladı elleri klavyede gezintiye çıkmıştı adeta.
Kendini açıklama çabası içersindeydi.
"uyku tutmamıştı, uyumaya çalıştım ama olmadı biraz da erken kalkıp sınava çalışmayı düşündüm." yine beklemeye başlarken anında bildirim geldi. "uyku düzenine bir şey diyemem ama erken uyanıp uykusuz kalman beni tedirgin edip üzüyor, bir daha erken uyanma böyle."
Kızın yüzünde bir gülümseme oluştu, sanki gerçekten önemsendiğini hissetmişti.
...

Bir haftanın bittiği gün geriye sadece romansı hali kalırmış meğer.