🙏Duyuru🙏

Korktuğun her şeyden saklanamazsın. Ya da korktuklarını saklayamazsın. Kendinden kaçamazsın, benliğin seninle birleşiktir. Onu yok sayamazsın.

Kaderini yeniden yazamazsın, olacakları engelleyemezsin. Kaderler çoktan yazılmıştır, sana sadece yaşamak düşer. Ne kadar acı olsa bile gerçekler acıtır.

Kendinden korkunca saklanabileceği birileri olmalı insanın. Tüm yaralarını saran birileri olmalı. Zira bazen kendi yaralarını sarmaya gücü yetmez.

Güçlü görünse de annesiz bir kız çocuğu her zaman eksiktir...

Yalnız başına savaşmaya çalışır lakin kendi kılıcına takılıp düşer. Ve daha aldığı darbeyi sindirememişken bir sürü yeni darbe alır. Savaşın ortasında tek kalan bir kız çocuğudur o.

Monarşi ile yönetilen bir toplumda adalet aramak nafiledir. Krallığın arkasında her zaman karanlık bir canavar yatar.

Bu karanlık canavara karşı gelen altı kişi, namı diğer Oksantiz Suikastçıları; sürgün cezasına çarptırılır. Diyarın her yerinde kan donduran cinayetler işlerler. Sonra bir anda tüm izleri yok olur, varlığı unutulur. Altı kadın bir daha görünmez. Ya da saklanır.

Adaleti arayan bu altı kadın için bir çiçek dikelim. Zira Lotus Çiçekleri ebediyen canlıdır.