Preface

Als alles wat Din Djarin kent in één keer wegvalt, is hijzelf het enige dat nog over blijft. Kortstondig weet hij dat vast te houden, tot hij zichzelf kwijt raakt tussen het puin van zijn vroegere leven. In een universum met een omvang groter dan hij kan bevatten, is het moeilijk zoeken, zeker als hij zich met oogkleppen op en een onverklaarbare frustratie in zijn binnenste een weg door zijn nieuwe leven probeert te banen, alleen, zonder enig spoor van degene die hij jaren lang is geweest.

***

Als deelname aan ONC 2024 naar aanleiding van prompt 95: "Op sommige dagen besta ik niet, mijn bed wordt dan een kist."
(En ook een klein beetje naar aanleiding van prompt 94. 'Ik zal zo monsterlijk worden als nodig is.')