Description
Herkesin vardır korkuları sevmek ister sevilmek imkansızı ister bazen yürek efsun için imkansızdır sevmek yada sevilmek sevdi sevdiği bir ailesi oldu ama gittiler çok uzaklara bir daha geri dönmemek üzere ya tüm sevdikleri böyle mi olacaktı gidiceklermiydi kapattı bütün gönül kapılarını çünkü korkar oldu taki yüreğinin kıpırtılarını farkedene kadar kapattı diye düşündü düşündürdü işin zor olan tarafı farketmeden sevecek efsun hemde hiç beklemediği hiç ummadığı birini tabiki benim hikayemde yakısıklı ve zengin biri var beyazıt okuyarak ve yorum yazarak benle birlikte hikayemi sürdülerim hepinize iyi okumalar efsunum Efsun: merhaba beyazıd bey Beyazıd: merhaba efsun Efsun: bişey mi oldu acaba Beyazıd : evet birşey oldu hemde çok kötü bişey Efsun : n--ee oldu ki burağa mı bişey oldu diyince bütün sinirlerim zıpladı ve efsunum kollarında çekip duvara yasladım o daha ne olduğunu anlamadan dudaklarını dudaklarımla birleştirdim . Elimin altında vücudum ona yaslamışken biran ne olduğunu anlamadı sonra çırpınmaya başladı ve öyle davrandığını farkedince dahada sinirlenip daha sert öpmeye başladım kendimi okadar çok kaptırmışım ki bir an ne olduğunu anlayamadan beni üstünden itti ve bana bir tokat attı hemde ne tokat biran feleğim şaşsada ona bakmaya başladım ve o an Efsun: siz ne yapıyorsunuz sapıkmısınız Beyazıd : evet sayende sapık oldum deli oldum akıl mı bıraktın kadın bende Efsun: ben ne yaptım be adam gelipte deli gibi sapık gibi davranan sizsiniz hem siz beni ne hakla öpersiniz Beyazıd: hakmı istiyorsun söyleyeyim sana hakkımı seni o kafede gördüğümden beri aklımdan çıkmıyorsun senin o gülüşünü gördüğümden beri ben gülüyormuydum diyorum bu zamana kadar ve seni o ilk gördüğümden beri bana aitsin anlıyormusun yalnızca bana bak efsun birdaha kimseyi yanında görmeyeceğim görürsem bu senin için çok kötü ol
İlk karşılaşma
