Description
"Derya sen benim karımsın kim ne diyecek. Diyenin dilini keserim. Yanıma geliyor musun? Yoksa ben seve seve geleceğim." kolumdan yavaş ve incitmeden kendine doğru çekiyordu. Tam yanına gelmiştim ki beni kendine çekti. Yüzümüz birbirine çok yakındı. "Gözlerin çok güzel karıcım. Dudaklarında çok güzel aynı kiraza benziyorlar ve biliyor musun? Ben kirazı yemeyi çok severim." dedi ve dudağıma küçük bir buse kondurdu. Yana kayarak bana yer açtı. Yatak tek kişilik olduğu için birbirimize çok yakındık ve susmak bilmiyor beni sürekli utandıracak bir şey illaki buluyordu. "Herkese karşı zehir olan ben sana nasıl oluyor da bal oluyorum Derya?" dedi ve devam etti. Çünkü ben devam etmesini istiyordum. Ona karşı gelecek söz söylemek bir yana bakış bile yapmıyordum. Sözleri beni saflaştırmış o ne derse onaylıyordum. "Peki sen Derya sen de benim balımın tadına bakıp, zehrimden kaçacak mısın?" dedi ve gözünden bir yaş aktı. "Baran sen alkol mü aldın?" dedim ve kafamı hiç oynatmadım hiçbir tepkisini kaçırmamak için. "Ben senin aşkından sarhoş olmuşken alkole gerek var mı ?" dedi ve beni gülümsetmişti. Alkollü gibi davranıyordu ama ağzı alkol kokmuyordu. "Duygularının gerçek olduğuna nasıl inanabilirim?" dedim ve onu bekledim her hareketini her sözünü kafama ilmek ilmek işlemek istiyordum. Dirseğini yastığa koyup başını elinin üstüne koydu. Gözlerim yukarıya bakıyordu. Ellerim istemsizce yanaklarına gitti. "İzin ver sana ihtiyacın olan sevgiyi vereyim. Aşkı dibine kadar sana yaşatayım. Gözlerim senden başkasına haram olsun." İşaret parmağını ilk önce kendi kalbinin üzerine daha sonra benim kalbimin üzerine koyup, dudaklarıma fısıldadı. "İzin ver kalbim, kalbine armağan olsun." dedi ve dudaklarıma kapandı. 2. Kitabımdır.
BÖLÜM 1: Anlaşma
