prologue

ඒ බෝල ඇස්~

වගකීම් පිරුණු මුරණ්ඩු ඇස්~

ඒ පණ්ඩිත නමුත් අඩන අහිංසකයාව මට ආපහු වතාවක් මතක් කලා~

ආයුක් ඉදුණිල් දීමන්ත දේදුනුපාය

නොදැනීම මගේ මූනට හිනාවක් ආවා!!