Description
"Hayat acımasız bana aynes..." Bi adım attı bana dogru, geriye dogru gittim vücudum mermerin soguk yüzüyle buluştu nefes alışverisim ne kadar hızlansada belli etmemeye calıstım bende ona bi adım attım bu adım ona karsı son atesimdi oysaki nefesini iliklerime kadar hissedebiliyordum. Onun yüzünü inceledikten sonra gözüm onun dudaklarına kaydı ve konuşmak için agzımı araladım "Sen daha acımasızsın oguz cünkü her adımın beni körük bi ateşte yakıyor" vücudunu geri cekmeden yavascana yaklastı gögüslerim hızlıcana carpıyordu kaçıs noktamda yoktu zaten kaçmakta istemedim o an bana yaslandı hafifcene "Seni o ateşe hapsedicek ama senin o ateşe girmene de izin vermicem." Nefesini dudaklarımda hissedebiliyordum gözlerimi sıkıcana kapattım o sırada kapının acılmasıyla oguz geri çekilip yakasını düzeltti iceriye giren sinandı, sinan basını öne düsürdü omuzları hafif cöküktü acaba kötü bir haber mi vardı? Sinan konustu "Abi... serbest bırakmıslar" oguzun gözleri fal tası gibi acıldı. Neyi? Kimi serbest bıraktılar? Neler oluyor?! Oguz hic düsünmeden bana bir acıklama yapmadan ve konusmadan odadan cıktı pesinden sinanda hemen cikti ben cikmadim cünkü oguz odadan cıkma demisti hemen camdan baktım bi süre sonra oguz ve adamlarının cıktıgını gördüm sanki beni görceklermis gibi saklandım ama görmeleri imkansızdı. Oguz sinirle bi adama emir ettiktan sonra arabaya bindi hızla sürdükten sonra pesinden üç araba daha gitti bende bi of cekip yataga oturdum dizlerimi kendime cektim biraz daha ofladıktan sonra artık odanın içi beni daraltmaya baslıyordu benimde canım sıkılıyordu asagı indim mehtap ablayla karsılasınca tebessüm ettim o da tebessüm ettikten sonra yüzündeki tebessüm cok fazla durmadı korkmus gözlerle bana baktı "Hayırdır insallah kızım bisey mi oldu?" Kafamı olumsuz sekilde salladım "Hayır ben sadece-" sözümü bitirmeden oguzun adamlar
TANITIM
