Description
Yaralı kalbi bir intikama kurban gitmişti, oysa onun ne suçu vardı sanki? O sadece güvenmek istemişti, kalbinde çiçekler açsın yüzü gülsün istemişti. Masum kalbine, iyi niyetine rağmen ona kimse acımamıştı. ... "Sen Yiğithan Aksel, sen benim canımı yaktın. Sen intikamına beni kurban seçtin. Ama gün gelecek ağlayarak kapıma geleceksin. O zaman gözyaşlarıma karışan bu yağmur şahidim olsun seni affetmeyeceğim." genç adam kadının içten ve ağlayan sesine karşılık yüreği dağlansa da ses etmedi belli etmemeye çalıştı. Alaylı bir gülümseyle eğilerek kadının alev alev yanan gözlerine baktı. "Seninle işim yok benim, bir araçtın ve bittin. Kendini bu kadar önemseme." Adam arkasını döndü, gözünden akan bir damla yaş bardaktan boşanırcasına yağan yağmur altında gözden kayboldu adam son kez kadının haline bakıp gitti. Arkasında gözleri yaşlı, kırık bir kalp bıraktı.