Adsız Bölüm 1

çocukluğumdan kalan bir kaç parça hatıralar vardı. o parçalardan hatırladığım küçük bir erkek çocuğu.aynı yaştaydık birlikte yer birlikte oynardık.o zamanlarda aşkın ne olduğunu bilmesek de sevginin anlamını biliyorduk.oyun oynarken kendimizi kaptırıp dış dünyadan elimizi ayağımızı çektiğimiz anlar belki de en masum zamanlarımızdı.düştüğümüzde ağladığımız , dizimizin yaralar içinde oluşu , onun annesinin verdiği harçlıkla bana dondurma alışı ve benim yanıma geldiğinde eliyle arkasında gizlediği dondurmayı bana uzatması birlikte bir dondurmayı bitirdiğimiz günler en mutlu anlarımızdı. çünkü masumduk kavga etsek de yarım saat sürmezdi küslüğümüz. sonra ne için kavga ettiğimizi unutup gülerdik. aramıza kimsenin girmesini istemezdik. dinlediğimiz şarkıları bile başkaları duymasın diye kulaklıkla dinlerdik. o küçükken en mutlu olduğum anları yaşadığım çocuk şimdi nerede olduğunu bilmediğim masum geçmişim. acaba o da beni hatırlıyor mu bana ulaşmak için çabalar sarf etmiş midir oysaki benim hergün yatmadan önce düşündüğüm o çocuk o da beni düşünüyor mudur.