Description
Hava dayanılmaz derecede soğuktu ama gözleri gözlerime dokunduğunda yanıyormuşum gibi hissettim. Ellerime baktım, avucunun içine aldığı ellerime. Anlamıyordu, asla da anlayamayacaktı, biliyordum ama yine de tutamadım kelimeleri içimde. Biliyordum, eğer şu an bu konuşmayı yapmazsam, onun için vermeye hazır oluğum tüm savaşlar asla başlayamayacaktı bile ve cümleler olmayacaktı daha fazla kurulacak çünkü söylenecek sözler kalmayacaktı içimde. Ellerimi ellerinden kurtardım derin bir nefes alırken ve sonrasında montumun cebinden çıkardığım sigaramı yaktım. Bir adım geriye gittim ve gitmeden önce son kez başladım konuşmaya. "Sen anlamadın ama seni hep çok sevdim ben. Farklı düşünmeni istedim, sırf benden korkup, aşkımdan korkup kaçma diye farklı yönlere çektim senin dikkatini. Yanlış yapmışım Kerem, böyle devam edemiyormuş benim gibilerin hayatı, sevdiğiyle her an beraber devam edemiyormuş karşılıksız sevenlerin hayatı. Şimdi sana her zamankinden farklı bir şekilde yalvarıyorum, lütfen benden seni sevmeyi bırakmamı isteme. Kaç benden, bir daha asla göremeyeyim seni ama alma benden beni hayatta tutan tek şeyi, kalbimdeki tek tertemiz duyguyu. Seni benden alma Kerem..." En son koşuyordum.
1: Sabah oldu, uyanın.
