Prologue

"Sa pagkamatay niya kikilos ang kamay ng katarungan. Uusigin ang lahat ng may mga kasalanan. At hindi n'yo mapipigilan ang isang kaguluhan na magaganap. Hindi ko man ito masaksihan, ang dugo niya'y magiging simbolo upang palayain ang bayang ito."

Kahit sabihin pa ngang muling naibalik ang kasarinlan sa bansang Pilipinas mula sa kamay ng mga Tsino...hindi pa rin nagkaroon ng ganap na katahimikan sa bansang nagmulat ng damdaming makabayan ni Jet Marasigan. Patuloy pa rin ang labis na pang-aabuso at pagmamalupit ng mga pinunong Tsino ng bawat lalawigan.

Sa pagkamatay ng kanyang pinsang si Ling isang pag-aaklas ang naganap mula sa iba't ibang distrito ng lalawigan. Madugo, ngunit ito ang tanging paraan upang ganap nilang mapalaya ang kanilang lalawigan.

Pulang dugo ang magsisilbing simbolo ng kadakilaan at pagmamahal sa bayan. Puso ang sandatang gagamitin ng nag-aalab na mga damdamin tungo sa inaasam na kalayaan.

Magtagumpay kaya silang magapi ang mga mapang-abuso sa kapangyarihan? O patuloy silang magiging alipin ng isang dayuhang nagsamantala sa kahinaan nitong Perlas ng Silangan?