Description
Camiide ikindi namazını kılıyorsunuz. Tam namazın farzını kılacakken ansızın tanıdığınız aynı zamanda öğrenciniz olan çocuk sizi camiinin avlusunda birisinin beklediğini söylüyor. Avluya çıkınca koyu kahverengi gözlü bir adamla karşılaşıyorsunuz ve size eliyle 'sus' işareti yapıp bir köşeye çağırıyor. Ne söylemesini beklersiniz bir yabancıdan? İstihbaratçı,asker kimliğini gösterip namaz kıldığınız camii'de bombalar olduğunu ve sizden ona yardım etmenizi istediğini söylemesini beklemezsiniz değil mi? Peki inanır mısınız camii'de bomba olduğuna? Az önce namaz kıldığınız bir camii hem de. İçeride bir sürü insan,çocuk... Bombanın biraz daha vakti olmasaydı öleceğinizi bilebilir miydiniz? Bombaların olduğunu bir camiidesiniz. Canınız tehlikede. Peki o camiide gördüğünüz adamın daha sonra sizin için her şey olacağını bilebilir miydiniz? İlk baş camiide birbirini görüp daha sonra Halk İstihbarat Teşkilatı'nda operasyondan operasyona koşulurken helal daireyi aşmadan ,dokunmadan, el ele tutuşmadan ,temas etmeden birbirlerini Allah için seven, sevdiğini kendinden bile sakınan, sevdiği için ölümü göze alan Aden Şüheda ve Yavuz Asım'ın hikayesi... "Sen şafak say ben sensizliği sayayım Sen düşmana kurşun sık ben sensizliği kurşuna dizeyim Sen beni düşün ben senin için öleyim." Aden Şüheda Ulusoy/Yılmazer Bu ilk kitabım olduğu için biraz klişe bir kitap ve yazım yanlışları olabilir. Kusura bakmayın. Silmek istedim fakat benim için özel bir anlamı olduğu için silmedim. Kitap düzenleniyor olup devam edecektir.
1.Bölüm-Bombalar
