Description
W tamtym momencie nie słyszała nawet muzyki, jedynie wyimaginowany dźwięk jej własnego ciała, spadającego na chłodną powierzchnię po kolejnym, nieudanym skoku. Czuła na sobie oczy każdego człowieka na trybunach, sędziów, a także zawiedzione spojrzenia jej przyjaciół. Patrzyli na nią. To miał być jej moment. Jej stopy bolały, ale próbowała o tym nie myśleć. Była łyżwiarką figurową, do cholery, a przynajmniej do pewnego momentu się za nią uważała. Obecnie mogła być jedynie beznadziejną imitacją. Zbyt dużo rzeczy zajmowało jej myśli w jednym momencie, więc nawet z perfekcyjnym obrazem choreografii, który zdołała kilkakrotnie powtórzyć w swoim umyśle, to co robiła nadal nie wystarczało. Ona nigdy nie była wystarczająca, nie mogłaby być. Łyżwy zaczęły jej potwornie ciążyć, a ta świadomość zaczęła odbijać się echem gdzieś w jej myślach, mieszając się z muzyką, do której właśnie powinna występować. Jej twarz płonęła, a obraz zaczął się rozmazywać. Zwyczajne objawy stresu, choć nigdy nie doświadczyła czegoś tak poważnego, że nie mogła nawet utrzymać się prosto. To były oficjalne zawody; surowe spojrzenie jej matki wbijało się w jej plecy jak ostrze. Jakakolwiek porażka była kategorycznie zabroniona. Mimo to, ostatnie słowa, które usłyszała, nie dotyczyły porażki. Ktoś krzyknął jej imię jeszcze zanim ciało Jean opadło na zimny lód. - tsun4de, 2023 jeanlisa oneshot, modern au
the happiest i've ever been
