Description
Zihnimin iki ucu var. Bir ucu delilik bir ucu ise uçurum," dediğimde yüzünde dehşet verici bir ifade belirdi. "Ben bir sınırı geçeli çok oldu, kimse fark etmedi." Yüzündeki dehşet ifadesi yayılırken elindeki kalem kağıdın üzerine düştü. Onu kendi düşünceleri içinde bırakıp ayaklandım. Odanın çıkışına doğru yöneldiğimde durdum ve omzumun üzerinden ona döndüm. "Hangi sınırı geçtiğimi ben bile bilmiyorum." Sözümün bitmesi ile beni boğan odanın içinden çıktım. Ve sonra onu gördüm. Beni yoluna acımasızca çekmek adamı. Duvara yaslanmış bir şekilde beni izleyen adamın gözleri gözlerime değdi. Hani az önce bana güven felaketi yaşattı dedim ya uslanmaz kalbim birine güvenmek için yine rayından çıktı. Biraz önce ki ben ile onun karşısında ki kadın aynı değildi. Size zihnimde bir uçurum bir de delilik var dedim ya o adam benim deliliğimin öteki yüzüydü, kimse bilmiyordu. "Uzattığım eli tuttuğun gün sana hiçbir şey eskisi gibi olmayacak demiştim," dedi keskin bir sesle. "Seni içine düştüğün uçurumdan çekip alacağım Ceylin. Ve bu uğurda sınır veya kural tanımayacağım." "Geç kaldın." "Geç kalmadım, asıl her şey yeni başlıyor," dedi elimi tutarken. "Sen artık benim sokağımdasın." Yolumun yoluna çıktığı ilk gün anladım, ona giden yollar kanunsuz sokaklarına çıkıyordu.
Kanunsuz Sokak.
