PROLOUGE

Siyah ve beyaz.

Anne ve babam için, vazgeçtiğim diğer bütün renklerden geriye kalan aydınlık ve karanlık. Bu fedakarlığı kaç bebek yapar bilmiyorum, ancak bugünüm için nelerden vazgeçtiğimi düşünürsek şımarık bir velet olmam umurumda bile değildi. Çünkü ben yeterince bedel ödemiştim. Yeterince şey feda etmiştim ve yeterince acı çekmiştim.

Siyah ve beyaz.

İşte ben buyum, hayatını yalnızca iki renk ile yaşamaya çalışan ve bu zavallı eksikliğin üzerini ukala tavırlarıyla kapatmak için uğraşan aptalın tekiyim. Hakkımda düşünülenin aksine bir fidan dalı kadar kırılıp parçalanabilen zavallının da biriyim.