Description
Arkasını dönüp gidecekken, seslendim ona: -Her şey için teşekkür ederim Yiğit , - Hayret... Kaşlarımı çattım: - Anlamadım neden hayret ettin? - Bu hayatta benden sonran olacağı için başının çaresine bakmak istediğini söylemedin de ondan? Bir tebessüm yayıldı yüzüme: - Hayret... Bu defa o kaşlarını çattı, anlamamışa beziyordu: -Sen neden hayret ettin? -Benim yerimde kim olsa aynı şeyi yapacağını söylemedin? Belki unutmuşsundur. Hatırlatayım dedim. İlk önce bir tebessüm oluştu yüzünde sonra da içten bir şekilde güldü. Ona dönüp yere bakarak, konuşmaya devam ettim: -Şaka yapıyorum. Artık Rabbimin bizi tevafuk eseri bir araya getirdiğini kabullendim . Derin bir tebessüm yayıldı yüzüne: - Rabbime emanet ediyorum seni Hafsa Diyip arkasını dönerek, okula doğru gitti. Benim her bir anımın seninle olmasını isterken ben her defasında sadece senin arkanı dönüp gitmeni görüyorum. Bilmiyorsun ki ben sadece başım derde girdiğinde tevafuk eseri karşılaşmamızı değil kaderinin kaderime bağlanmasını istiyorum Yiğit ... ___________________________________ "Ne aşk tesadüfleri sever ne de hayat , tevafuk denen bir şey var ve eğer Rabbin onu senin karşına çıkardıysa bil ki bunun bir sebebi var." diyordu çok sevdiğim bir kitapta. Peki bir insan, kaç defa karşılaşabilir onun kalbini teklemesine sebep olan kişiyle? Her nefes aldığında aldığı nefesin kesildiğini, heyecandan ellerinin titrediğini ve farklı duygular arasında gelip geçtiği bir karşılaşma düşünün üstelik tam o anda kızın aklında hep o soru " Acaba o da bunları hissediyor mu?" Resmen gözlerine dahi bakamadığı çocuğun düşüncelerinde kendisini arıyordu Hafsa... ❣Kapak Tasarımı: @Beyaz_Kelebek01 ❣
çokça özlem...
