Description
Uçurumun başında ruhum duruyordu, beni bedenimden mahrum bırakmakla tehdit ediyordu. Ruh bedenden ayrılır mı? “Evet ayrılır" dedi içimdeki korkudan iliklerime saklanmış mantığım. “Hayır ayrılmamalı" dedi bas bas bağıran dilsiz vicdanım. “Abla yapma bırakma beni." dedim fısıltıyla çıkan güçsüz sesimle. “Arya senden nefret ediyorum." dedi. Hayatta bazı zamanlar olur nefes almayı unutursunuz ya da nefes aldığınızı. Ben o an herşeyi unuttum. Ben kimdim? Karşımda uçurumun başında duran kişi kimdi? Neden burdaydım? Burası neresi? Ben neyim? Feleğim şaşmıştı. Nefret neydi. Benim için vazgeçemediğim karanlıktı. Ama neden? Ablam benden neden nefret ediyor? Ne yani şimdi atladı mı? Öldü mü? O artık yok mu? “Yok. Senin hakettiğinde bu." dedi yine saklı mantığım. Vicdan... Nerdesin? Susma. Ben savunamıyorum kendimi mantığıma, bari sen savun. Vicadanım içini yırta yırta ağlıyordu. Parçalana parçalana çığlık atıyordu. Bense susuyordum.
1.BÖLÜM
