ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΡΟΜΑΝΤΙΚO ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΕΠΟΧΗΣ.

...Αισθάνθηκε σαν να έφυγε όλος ο αέρας από το δωμάτιο. Επέμενε να ελέγξει την πιθανότητα εγκυμοσύνης της και επιπλέον η κίνηση του δήλωνε ξεκάθαρα κτητικότητα, δήλωνε πως του άνηκε. Οι εφιάλτες ξύπνησαν. Κάποτε άνηκε στον πατέρα της, μετά στον άντρα της. Τα οχυρά υψώθηκαν μονομιάς. Δεν ήθελε να του ανήκει. Δεν ήθελε να ανήκει πουθενά, δεν ήθελε να την ορίζει κανείς. Είχε υποσχεθεί στο εαυτό της πως θα τιμούσε την ελευθερία της και μερικά χάδια και φιλιά δεν θα το άλλαζαν αυτό...