1

Jennie oturduğu yerden dizlerini kırıp kendine doğru çekti ve kafasını oraya gömdü "insan alışabilen bir varlık, bende bu odaya ve karanlığına, gözümü her kapattığımda bulunduğum güzel mekanlara alıştım. Az önce uçsuz bucaksız sadece çiçeklerin olduğu bir yerdeydim ve gözüme siyah bir gül çarpmıştı, o sizsiniz"