Description
Adım Lida. Pes etmekten nefret etsemde, pes edeceğim yere defalarca geldim. İhanete uğramak en zayıf noktam, birini sevmek en büyük günahtı bana. Annem bile sevmemişti beni kim severdi başka. İsmimin anlamına tezat olarak, sevilmemiştim ben. Her şeyden, kendimden vazgeçmişkem bir adam girdi hayatıma. Güvendim. Güvenmeyi unutan ben tekrar güvendim. Belki bu sefer sevilirim diye. Ablamı 9 yaşında babam yüzünden, babamı 12 yaşında kanser yüzünden kaybettim. Ben ölmek istedim. Kendimi öldürmek istedim. Denedim ölmeyi. Ama onu bile beceremedim. Bundan sonra her şey güzel olacak diye yaşadım. Ama haramdı bana güzel bir ömür. Sonradan anladım ben yanlış zamanda ölmek istemişim. Acıların hepsini yaşadığımi zannederken yaşadığım yılların bir yalan üzerine kurulu olduğunu farkettim... Adım Karan. Çok can yaktım bugüne kadar. İhanetten nefret ettim. Ama en büyük ihaneti ben ettim. Sevmek haramdı bana. Hayatını mahvettiğim birini sevme hakkım yoktu. Ölmek istediğinde müsaade etmeliydim belkide. Kalbi paramparça olmazdı şimdiki gibi. Bana güvenmişti bir tek. Defalarca yüzüme söylemişti, beni sevmemişti belki ama çok güvenmişti. O bugüne kadar kimseye güvenmemişti. Bir bana güvenmişti. Ben hayatını haram ettiğim kızı çok sevmiştim bir gün benden gideceğini bile bile... "Bir kere bile sevmeyen Bir kere bile ölmek istemeyen Yaşamamıştır. Çünkü acı çekmeden yaşanmaz."