Description
Tarihler teknoloji çağını göstermeye başladığında devletin düşmanı mert, savaştığı kılıç kalkan değildi. Yeni yüzyılın en büyük belası yayılımı bir türlü anlaşılamayan bir hastalık ve bu hastalık için canla başla çalışanların düşmanı olanlardı. Kendilerine kara merhamet adını veren bir örgütün tek amacı vardı o da ülkeleri kaosa sürüklemek. Bunu yapmak için de yeni pandemiyi kullanıyor, devletleri her anlam da zora sokuyordu. Bir yanda bu hastalıkla, diğer yanda örgüt ile mücadele eden devlet, her cephede ayrı savaşıp para akıtmayı bırakmış , kara günlerin ardından modern zamanın Ergenekon'unu yaşayacak çoklu bilim merkezi adında bir yapı oluşturmuş adına da Ergenekon demişti. Bu Ergenekon'da doktor ve ajan olarak çalışan Doktor Sevde'nin hedefi ise kendisinden sevdiği adamı koparan bu Kara merhametinin elindeki en büyük silahı parçalayacak olan tedaviyi bulmak ve kocasına olan özlemini bir parça olsun dindirmekti. Ta ki o güne kadar..... "Biliyorum sen de bir hayalsin. Tıpkı diğerleri gibi kocaman bir rüyadan ibaretsin." "Rüya olmadığımı biliyorsun. Geldim bu sefer.Gitmemek üzere geldim." ***** "Artık seni sevmiyorum. Gittiğin gibi bulamazsın her şeyi. Ne olmasını bekliyordun ki?" dediğinde gözlerinin içine bakıyordu. Öyle bir bakıştı ki bu hem tanıdık hem de yabancıydı. Hem nefreti hem de aşkı barındıran bu anın sonu tehlikeli yere gidiyordu. "Parmağında taşıdığın yüzük, bana ait." dediğinde kadın kafasını salladı. "Sana ait değil bu." "Kime ait Atalay'a mı?" "Bu seni ilgilendirmez! şimdi defol!" "Çocuğumun annesiysen ilgilendirir."
Depresyon
