Tanıtım

Hissediyordu;denizin sesini, dalgaların serinliğini ve hâlen içinde tuttuğu buruk ve tatsız acılarını... Zaten insan olmanında kaynağı bu demek değil miydi? Hissedebilmek, düşünebilmek . Hissedebildiğimiz için farklıydık diğer yaratılmışlardan. Hissedebildiğimiz için düşünüp utanabilirdik yaptıklarımızdan. İşte buna vicdan denirdi.

Ama bazı sözde insanlar vardı. Öyle ki bu sözde insanlar hak etmezlerdi bu "insanlık" dediğimiz sıfatı. Çünkü düşünselerde akıllarının süzgeci, bencilliklerinden ve kinlerinden gerçekleri ayırt edemezdi.

İşte baba dediği adam tamda böyle birine dönüşüvermişti. Yahut zaten böyle biriydi de sanki o bunun farkında değildi...