Description
"Ne demek sürekli yanında olmama gerek yok?"dedi Giray elindeki çatalı yavaşça masaya bırakıp yerinden kalkarak"Simsim o tatlı dudaklarından çıkanlardan haberin var mı bebeğim?"yanıma yaklaşarak dizlerinin üzerinde durduğunda burnumu çekerek yaşlı gözlerle yüzüne baktım. Hayatımda onun kadar güzel sevebilen kimseyi görmemiştim. "Ufaklığım."ellerimi Avuç içlerine alarak öptüğünde derin bir nefes aldı"benimle bu şekilde konuşma,beş dakika bile senden ayrı kalmak istemiyorum."bakışları karnıma kayarken gülümsedi"sen üzülürsen o da çok üzülür."boştaki eli yanağıma kaydı,orayı yavaşça okşayarak gülümsedi. "Üzülür mü gerçekten?"diye mırıldandığımda yerinde yükselerek dudağımın kenarına hafif bir öpücük bıraktı. "Üzülür bebeğim,biliyorum hamilesin diye sürekli aklına seni ağlatacak şeyler geliyor. Belki sürekli arkanda gezinmemden de sıkıldın ama hepsi,ne yapıyorsam seni çok seviyorum diye."avcunun içini öptüm. Yerli yersiz aklıma sürekli beni ağlatacak şeyler geliyordu,hamilelik zaten duygusal bedenimi her zamankinin bir kaç katına çıkarmıştı. "Bende seni seviyorum."
Basorexia
