Prolog

Może to i tak niczego nie zmieni, kiedy złapiesz się na poczuciu braku, ale wiem, że teraz łatwiej nam będzie tęsknić, niż fizycznie być obok. Zrobiliśmy dla siebie przecież tak wiele, że żadne słowa nie są w stanie tego wyrazić. Powinniśmy już dawno zauważyć i docenić, jaką moc w sobie po dziś dzień posiadamy.

Ze sporą nostalgią w duszy, przeklinam dzień, w którym Cię poznałam. Niecenzuralne słowa same cisną się na usta, bo tylko one są w stanie odzwierciedlić to, co mi po Tobie do dziś pozostało. Ale niczego nie żałuję i w każdym kolejnym życiu, postąpiłabym tak samo.

Naprawdę ciężko jest mi zamknąć całą tę historię, w jednym słowie, tym ostatnim. Ale nie pozostawiłeś mi wyboru.

Żegnaj.