Prologue

[Yavaş bölüm atılıyor.]

Hafifçe geri çekilip gencin yüzüne baktı, alışık olduğu yüzüydü. Ağlamaktan kızarmış gözleri ve dudakları, ıslak yanakları ve her zaman duran o kırgın gözleri. Ama görebiliyordu, rahatlamıştı. Kendisine güveniyordu, her şeyi bırakmak istediğini görebiliyordu. Bir eliyle yanağını okşayıp diğer eliyle yüzüne yapışan saçlarını geriye attı. Islak gözlerine yumuşak öpücükler kondurdu. Artık gözlerinde kırgınlığı değil, mutluluğu görebilmeyi umuyordu. Elinden gelen her şeyi yapmaya hazırdı. "Tek kusurun, kusursuz olman sevgilim."

HeeHoon | Fantastic.