1.

To ty byłeś moim najlepszym przyjacielem. To tobie mogłam powiedzieć wszystko, wiedząc, że zrozumiesz. Jasne, czasem z początku się śmiałeś, ale wiedziałam, że nigdy nie miało to na celu urażenie mnie. Nigdy. I , cholera, nawet nie wiem w którym momencie zaczęłam znać każdy twój ruch, gest oraz mimikę na pamięć. Rozmawiając przez telefon mimowolnie wyobrażałam sobie ciebie, jak przeczesujesz tymi swoimi kościstymi palcami swoje gęste włosy albo jak zwyczajnie lekki śmiech opuszcza twoje usta, które przegryzałeś gdy się czymś stresowałeś. To, że ty potrafiłeś mnie rozszyfrować, nie było nigdy tajemnicą. Czytałeś ze mnie jak z otwartej księgi, chociaż nawet moim znajomym zajęło to kilka ładnych miesięcy. Ty po prostu...wiedziałeś. Zawsze wszystko wiedziałeś. Jednak nie przewidziałeś tej jednej, malutkiej rzeczy. Tej do cholery najważniejszej.

A teraz ciebie nie było.

Tak bardzo za tobą tęskniłam.