prolog

Sadece sevmek değildi mesele, sevilmekti. Hissetmek, yaşamak belki de bilmekti. Ruhum ve bedenim sadece onun adını zikrederken buldum kendimi. Takıntıydı belki de, belki de aşkım ayçiçeklerine merak salmış Ay'ın benekleri gibiydi; bulanık, uzak, imkansız belki de yalnız ama öyle ya aşk bu gece gündüz demeden izlemekti. Gece keder omuzlarımda yolculuğa çıkarken gündüz terk edilmekti.