-1-

Hiç kimse bilmiyordu. Kimseler anlamıyordu. Aradan 3 sene geçti. Ben değiştim. Çevremdekiler hep aynıydılar. Farklı insanlar olabilirlerdi, burası farklı bir yer olabilirdi. Ama aynıydı işte. Sanki yine aynı yüzleri görüyordum. Artık bütün neşem gitmişti. Gitmek zorundaydı. Kimseye içimi dökmedim, dökemedim. Sert bakışlara alışmıştım artık. Kaşlarım sürekli çatıktı. Buradakiler... Benden korkuyorlardı. Emrediyordum onlara, ve dediğim her şeyi yapıyorlardı. Bir siyah vardı benim için artık. Beyazımın üstüne siyah dökülmüştü. Kaybedecek hiç bir şeyim yokken, ölene kadar yapmam gereken tek şey nefes alıp vermekten ibaretti artık...