Description
Parmak uçlarım dalgınca o saçların arasına sızdı. Islak ve yumuşaktı. Hep olmasını istediğim gibi. Ama o kendinde değil gibiydi. "Omega," diye inleyerek öperken, dudaklarımın üzerinde durdu. Gelecekti birazdan ve o sanki beni son kez öpecekmiş gibi dudaklarını aralayıp, beni aralanmış dudak içlerime o rengini batırmadan önce fısıldamıştı. "Omegam," diye soludu ve iç çekerek öptü. Bunun tarifsiz bir mutluluk olduğunu sanmıştım. Ama bu sanrım, sadece bir saniye sürdü. Onunla olan ateşimin en değerliği oluşu bir anda azaba dönüştü. "Mahru, Mahru, benim Omegam." Diye inlerken öptü. Bir karşılık veremedim. Donup kaldım. Tüm tüylerim ürperdi oracıkta. "Mahru... bebeğim." Mahru. Mahru. Benim hayatım, güzelliği ondan yana sunarken bile, bir başkasının adıyla var oldu. En yakın arkadaşımın şehvetiyle. Ben şimdi oracıkta bile kendimi bir şey sanamam. Çünkü ben, tamda o dudakların gaybıyla öldüm. Tıpkı ruhumu ondan yana olmuş dokunuşlarla arşa çıkararak, birden yanıp kül ettiği gibi. Şimdi ölsem bile, yıldızlar hep bana uzak kalacaktı. !Omegaverse kitabıdır!
1.AŞKIN FIRÇASI
