PROLOGUE

Nang una kitang makita, hindi ko mawari ang iyong ganda. Kinuha agad ang papel at panulat, upang ika'y ipinta. Saan ka man magpunta, ika'y sinusundan ng aking mga mata. Ngunit sabi nga nang iba kung mabagal ka ay talagang mauunahan ka. Makita kang hawak ang kamay ng iba ay masakit, ngunit basta't masaya ka ay ayos lang saakin.

" Basta masaya ka, masaya na din ako."

Kaya't sa huling hininga ko, ikaw pa din ang mamahalin ko. Yang ang aking pangako.Pakatandaan mo yan, Mahal Ko.