Description
Harry özgür olmak için, özgür olan birisinin peşine takılmanın yeterli geleceğini düşünmüştü. Louis'nin peşine takılırken de, istediği tek buydu; özgür olmak. 🗝️ Louis karşısında tir tir titreyen çocuğun ağlamaktan kızarmış gözlerine bakarken, "Yani sen evden kaçtın?" diye sordu ve elindeki sigarayı, yerlerin pislenmesini önemsemeden silkti. "Evet," dedi Harry ıslanmış kıyafetleri üzerine yapıştığı için son derece rahatsız hissederek. Ayrıca son derece utanıyordu, çünkü bu, ona aşılanan en sağlam duyguydu. Onu izlemeyi bir an olsun bırakmadan, "Ve seni içeri almamı istiyorsun?" dedi ne düşündüğü sesinden okunmayacak şekilde. "Evet." "Neden?" "Çünkü senden başka gidecek yerim yok." Titreyen ellerini sıkıca düğümlediği kollarına batırırken oldukça rahatsızdı, bir an önce üzerini değiştirmek ve ısınmak istiyordu ama karşısındaki sadece adını bildiği genç yabancının, kendisine yardımcı olmak gibi bir niyetinin olmadığı belliydi. Ya da belki de yardımcı olacaktı, nefret ettiği mavi gözlere bakarken hiçbir şey anlayamıyordu. "Beni tanımıyorsun bile," dedi Louis bu kez de ve sıkılgan bir tavırla sigarasından derince nefesler doldurdu diğerlerine. Sigarayı tüketme hızı korkutucuydu. "Olabilir, ama sen bana istediğim özgürlüğü verebilirsin." "Ben sadece yolunu daha fazla kaybetmene neden olurum, evine dön." Ve kapıyı Harry'nin suratına kapattı. *Kitabın tamamı @mirxasl bebeğe ithaftır.*
Giriş: Özgürlük Düşü
